مهمترین موارد در مورد ارتودنسی ثابت عبارتند از:

1. براکت‌ها (Brackets): این سازه‌ها روی سطح دندان‌ها یا پشت دندان‌ها قرار می‌گیرند و به سیم‌های ارتودنسی برای ایجاد فشار و کشش بر روی دندان‌ها متصل می‌شوند. براکت‌ها معمولاً از فلز، سرامیک یا پلاستیک تهیه می‌شوند.

2. بندهای ارتودنسی (Bands): بندهای مخصوصی که به دندان‌های پشتی اتصال می‌یابند و برای نگه داشتن براکت‌ها به دندان‌ها استفاده می‌شوند.

3. سیم‌های ارتودنسی (Wires): این سیم‌ها به عنوان اجزای اصلی ارتودنسی ثابت عمل می‌کنند. آنها به طور مداوم تنظیم و تغییر شکل می‌دهند تا دندان‌ها به مکان صحیح ترتیب شوند. پزشک ارتودنتیست به مرور زمان این سیم‌ها را تنظیم می‌کند تا به تدریج دندان‌ها به مکان دقیقتری برسند.

4. تنظیمات دوره‌ای: برای تغییر مکان دندان‌ها و بهبود بیت دندانی، بیمار باید به طور دوره‌ای (معمولاً هر 4 تا 6 هفته یکبار) به پزشک ارتودنتیست مراجعه کند تا تنظیمات لازم انجام شود.

5. مدت زمان درمان: مدت زمان درمان ارتودنسی ثابت ممکن است متفاوت باشد و به شدت متوقف گردد. این امر بستگی به جبران مکانیکی مورد نیاز و جلب نتایج مطلوب دارد.

ارتودنسی ثابت به عنوان یک روش مؤثر برای بهبود ترتیب دندان‌ها، تصحیح بیت دندانی، و بهبود سلامت دهان و دندان‌ها شناخته می‌شود. اگر نیاز به اصلاح ترتیب دندان‌ها و بیت دندانی دارید، بهتر است با یک ارتودنتیست مشورت کرده و گزینه‌های درمانی مناسب را بررسی کنید.